(Pret)-echo

‘O, voor ik het vergeet, kan ik een nieuwe zwangerschapsverklaring krijgen? Want we hebben een pret-echo laten maken en volgens haar ben ik een week verder.’
De zwangere kijkt me afwachtend aan. Ze is nu 28 weken zwanger. We hebben een termijnecho gedaan bij 12 weken en zo de uitgerekende datum bepaald. Dat is ook geen vaste dag maar een datum in een periode van 37 tot 42 weken.  Maar voor het zwangerschapsverlof moet er een datum geprikt worden.

‘Dat kunnen we niet veranderen’ leg ik uit. ‘De termijn stel je vast bij 12 weken. Als de metingen bij een latere echo afwijken van wat je zou verwachten betekent het dat je baby wat groter of kleiner is dan gemiddeld. Maar je kunt niet de datum meer aanpassen.’
Een echoscopist weet dat.

Dat is meteen de basis van het probleem met pret-echoscopisten. Iedereen mag pret-echo’s maken. Daar heb je alleen een echo-apparaat voor nodig.
Om te kunnen meten en te weten wát je meet en ziet is een opleiding nodig. Mensen die die opleiding hebben gedaan mogen zich echoscopist noemen en zijn ingeschreven in een register.

Daar kijkt de zwangere van op. Dat had ze zich niet gerealiseerd. Het is ook lastig om het onderscheid te weten.

Even later komt er een zwangere die verbaasd is dat ze niet elke controle een echo krijgt. Vriendinnen van haar krijgen dat wel. Ze klinkt bijna verontwaardigd.

Elke controle een echo is medisch zinloos. Er wordt al een tijdje over gesproken om het echo gebeuren in de zwangerschap te reguleren. Vijf echo’s is het advies. Een vroege met 10 weken, een 13 weken screeningsecho, een 20 weken echo en twee groei-echo’s bij 30 en 34 weken.

Als dat advies wordt overgenomen en geïmplementeerd maakt het hopelijk een einde aan de wildgroei van echo’s, al dan niet extra betaald door de zwangere.
Maar zover is het nog niet.

Ik leg uit dat een echo in de praktijk een onderzoek is dat serieus genomen moet worden. Het is niet ‘hartje luisteren met een plaatje erbij’.

Mevrouw begrijpt het maar vindt het niet leuk. Ze besluit om voor een pret-echo te kiezen zodat ze niet tot 20 weken hoeft te wachten voor ze het geslacht weet.
Dat ongeduld kan ik me indenken. En ik wijs haar dan ook op een heel goed pret-echo bureau in Rotterdam, Kijk-nou-es. De echoscopisten daar zijn geregistreerd, ze hebben prachtige apparaten en hun metingen en opmerkingen kunnen we zonder meer vertrouwen.