De assistente, de spil van de praktijk

Door Sylvia van Dessel

Als assistente kan ik niet zonder mijn notitieboekje en een goede, lekker schrijvende pen. Al bestaat een groot deel van het werk uit telefoneren en heb ik daarnaast veel contact via e-mail, ik schrijf alles op en ben een groot fan van lijstjes. Afvinken, heerlijk! Het is donderdagochtend en ik start even voor 8.00 uur mijn computer op.

Berichtje van Emma: “Syl, wil jij papier bestellen voor de onderzoeksbank? En de naaldencontainer is vol. Bedankt alvast!”. Ik stuur Emma een bericht terug: “Ik neem de rollen mee in de bestelling bij onze leverancier en de naaldencontainer lever ik in bij de apotheek tijdens mijn postrondje”.

Er komt een telefoontje binnen van een zwangere die graag een afspraak wil maken voor een intake en eerste echo. Ik noteer haar gegevens, geef alvast wat informatie over de praktijk, beantwoord nog een aantal vragen en plan een afspraak in. Daarna ontvangt zij per e-mail de afspraakbevestiging.

Het ziekenhuis belt om te vragen of de kraambedcontroles kunnen doen van een kersverse moeder. Ik noteer de gegevens van de dame die is bevallen en bedank het ziekenhuis voor de goede zorgen. We gaan de volgende dag bij deze mevrouw langs om te zien en horen hoe het met het jonge gezin gaat.

Berichtje van Jacolien tijdens haar dienst: “Syl, kun jij een afspraak in het ziekenhuis regelen voor een mevrouw die ik vanochtend heb gezien tijdens mijn visite. Zij wil graag, als de bevalling niet vandaag of morgen spontaan begint, een afspraak voor serotiniteitscontrole want dan is ze 41 weken en 3 dagen zwanger”. Ik stuur Jacolien een berichtje terug: “Ik bel straks naar de consult verpleegkundige, dan laat ik mevrouw weten hoe laat en waar ze moet zijn in het ziekenhuis en ik stuur de zwangerschapskaart en verwijzing alvast via zorgmail aan het ziekenhuis”.

Ik krijg een telefoontje van de nieuwsredactie van de NOS. Er is vanavond een item over de kinkhoestvaccinatie in het nieuws en er wordt ons om een reactie gevraagd. Ik vraag aan Simone of zij hen kan terugbellen.

Daarna volgt nog een telefoontje van een verloskundige praktijk in Brabant met de vraag of wij de gegevens van een mevrouw naar hen toe willen sturen. Mevrouw is zwanger van haar tweede kindje, maar is inmiddels verhuisd naar Breda. Ik zoek de gegevens op in ons systeem en mail de gegevens via zorgmail naar de praktijk als ik een getekende toestemmingsverklaring van deze mevrouw heb ontvangen. Die volgt gelukkig al een paar minuten later. Weer wat om af te vinken!

We zijn inmiddels ruim een A4 aan informatie verder, nog lang niet zover als dit schrijven…

De telefoontjes die ik krijg zijn heel uiteenlopend zoals je kunt lezen. Van aanmelding tot het inplannen van nacontroles zes weken na de bevalling en ook veel telefoon en mail die binnenkomt naast de dagelijkse praktijkzaken. Juist die diversiteit maakt het werk zo leuk. Je weet nooit hoe een telefonisch spreekuur loopt. Het komt ook voor dat ik word gebeld dat een bevalling mogelijk is begonnen. Of dat ik ’s ochtends vroeg weet dat de verloskundige ’s nachts heeft gewerkt en ik haar nog een paar uur probeer te laten slapen door de telefoon op te vangen, tenzij er spoed is.

Na het telefonisch spreekuur schakelt de telefoon om 12.30 uur door naar de dienstdoende verloskundige. Ik ga op donderdagen de praktijklocaties langs om waar nodig de voorraden aan te vullen, op te ruimen en de post op te halen. Ik zorg voor de bestellingen, de folders, de leuke Woezel en Pip koffertjes en de paarse goodie bags. Het komt regelmatig voor dat ik bepakt en bezakt vanuit Nieuwerkerk naar Rotterdam rijd of soms net zo bepakt en bezakt weer terugkom omdat een aantal bestellingen is geleverd. Ik rijd weer terug naar Nieuwerkerk, ruim op wat ik nog heb meegenomen aan bestellingen van ons postadres en neem de overige post mee naar huis. En dan gaat de telefoon onderweg. Mijn eigen telefoon, of ik al onderweg naar huis ben, want ik had nog niet geluncht…