Baby blues

Als ik de straat inrijd zie ik meteen het huis waar ik moet zijn. Uitbundig versierd met een ooievaar voor de deur en roze vlaggetjes aan de gevel. Maar binnen is de stemming minder rooskleurig. De kraamverzorgster doet open en praat me in de hal meteen bij.

Lisette slaapt niet goed, en de kleine Tessa heeft veel krampjes. Vandaag heeft Lisette stuwing, haar hechtingen doen pijn en alles is te veel. De kraamtranen stromen al de hele morgen.

Boven is het precies zoals de zuster vertelde. Lisette ligt in een feestelijk versierde kamer met het wiegje naast zich. Maar op mijn vraag: ‘hoe gaat het met je’ barst ze spontaan in tranen uit.

De zuster komt binnen met een blad met koffie en ik ga er bij zitten.

Na een paar minuten stelpen de tranen. ‘Sorry hoor, zegt Lisette. Ik weet niet wat ik heb, maar ik zit de hele ochtend al te janken om niks.’

Maar natuurlijk is het niet om niks. De zware klus van de bevalling is succesvol geklaard, en nu komt de weerslag.

De eerste twee dagen na de bevalling zijn de meeste moeders helemaal high van de hormonen. Het is fantastisch om met een lieve baby in je armen te liggen, vaak word je overstroomd door de grootouders, ooms, tantes en meelevende vriendinnen die allemaal je verhaal willen horen en een leuk cadeautje bij zich hebben.

En dan wordt het ineens allemaal te veel.

De derde en vierde dag krijgen de meeste vrouwen flink stuwing van de borsten. De melk schiet toe. Borstvoeding is een vraag- en aanbodsysteem en dat moet zich even inregelen. Die stuwing kan pijnlijk zijn en je kunt wat verhoging hebben. De onderhuidse vet-reserves van je baby zijn op rond die tijd, dus die meldt zich duidelijk op alle tijden van de dag of nacht. Omdat de baby meer voeding krijgt gaan de darmen werken en de meeste kindjes krijgen krampjes. Niets om van te schrikken maar doodvermoeiend voor iedereen. Want je kindje krijg je vaak stil door wiegen en rondlopen en midden in de nacht willen jullie ook het liefste slapen. En op dat moment dringt de gedachte zich op dat je de komende 20 jaar voor dit hulpeloze wezentje moet zorgen. En vraag je je af of jullie dat wel kunnen.

Als je hechtingen hebt kun je daar de derde en vierde dag ook net last van krijgen. Een wond zwelt wat op in het genezingsproces, maar daardoor gaan je hechtingen trekken. Als je bent ingeknipt zie je ook nog wel eens een blauwe plek die flink pijnlijk kan zijn.

En als je jezelf dan in de spiegel ziet, doodvermoeid, met je haar als een vogelnest, een flubberbuik en zere borsten komen de kraamtranen. Of te wel de babyblues.

De kraamtranen kun je niet tegenhouden. Als iemand gewoon groet komen ze al, als je iets zieligs op de tv ziet stromen ze meteen. De kraamverzorgster zal je verzekeren dat het helemaal normaal is.

Ik leg het aan Lisette uit en ze glimlacht een beetje waterig. ‘Dus het gaat over? Maar waarom heeft niemand hier nou wat over verteld. Ik heb zoveel verhalen gehoord over vacuumbevallingen en keizersnedes en hechtingen en zo, maar ik dacht, als ik die bevalling gehad had zou het een roze wolk zijn.’

Tsja, daar moet ik een beetje het antwoord op schuldig blijven. De kraamtijd is een beetje een ondergeschoven onderwerp. Betere voorlichting is een goed idee.

Een paar algemene tips:

• Het is verstandig om even wat rust in te bouwen;
• Niet teveel visite tegelijk, en al helemaal niet ’s avonds;
• Gewoon een middagdutje doen;
• Vraag of de oma’s extra lekker willen koken. Dat ontlast de kersverse vader ook wat. Want die huilt meestal niet maar loopt na een paar dagen ook op zijn tandvlees.

Er is echt wel wat te zeggen voor Rust, Reinheid en Regelmaat. In elk geval de eerste dagen. Zodra je baby een paar nachten doorslaapt ziet alles er weer veel zonniger uit.

Omdat Lisette zo doodmoe is teken ik de indicatie voor extra uren kraamzorg zodat ze wat langer hulp heeft. Vier dagen later gaat het een heel stuk beter. De hechtingen zijn opgelost, kleine Tessa groeit als kool op de borstvoeding en de krampjes lijken minder. Lisette kan weer lachen.

Met een gerust hart sluit ik de kraamtijd af. Over zes weken kunnen we op de nacontrole nog even napraten.